چگونه می توانیم بر ترس از بیان نظر خود غلبه کنیم؟
تاریخ انتشار: ۲۷ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۵۲۲۲۲
در این گزارش سعی میکنیم راهکارهای غلبه بر ترس از بیان نظر را بیان کنیم. همچنین نکاتی را پیشنهاد میکنیم که بتوانید با خیال آسوده سخن بگویید.
به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، برخی از افراد وقتی در جمعی هستند از اظهارنظر هراس دارند و میترسند حرفشان را بزنند. آیا شما هم از بیان آنچه فکر میکنید میترسید؟ آیا ترجیح میدهید وقتی در جمع دوستان، همکاران یا خانوادهتان هستید و بحثی درمیگیرد، سکوت کنید تا اینکه حرف بزنید و نظرتان را بیان کنید؟ آیا احساس میکنید مانعی در برابر صحبت کردن شما وجود دارد که نمیتوانید از آن عبور کنید؟ میخواهید باور کنید یا نه، این ترسی کاملاً رایج است و بسیاری از افراد ترجیح میدهند سکوت کنند تا اینکه حرف دلشان را بزنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
چگونه میتوانید بر ترس از اظهارنظر و صحبت کردن غلبه کنید؟ در این درس سعی میکنیم به این سؤال پاسخ دهیم. همچنین نکاتی را پیشنهاد میکنیم که به شما کمک میکند این ترس را از روابطتان با دیگران بزدایید و بتوانید با خیال آسوده سخن بگویید.
از گفتن آنچه فکر میکنید میترسید؟
ترس از گفتن آنچه فکر میکنید با دلایل مختلفی قابل توضیح است. بهعنوانمثال، فقدان عزتنفس، ضعف در ابراز وجود یا اعتمادبهنفس پایین موجب میشود ما جرات مناسب را برای سخن گفتن نداشته باشیم. درواقع، این یکی از موارد کلیدی است که در ترس از ابراز وجود بهطورکلی دخیل است و نقش عمده دارد.
اظهار وجود (جراتورزی، جسارت و قاطعیت) چیست؟
کارشناسان برای اولین بار جراتورزی (جسارت، اظهار وجود و قاطعیت) را در دهه ۱۹۴۰ تعریف کردند. اندرو سالتر بنیانگذار رفلکس درمانی مشروط، اظهار وجود را بهعنوان توانایی بیان نظرات و خواستههای شخصی تعریف کرد. سالتر در تحقیقات خود دریافت که عملاً همه افراد دارای توان اظهار وجود هستند. بااینحال، همه ما شرایط مشابهی را تجربه نمیکنیم.
اظهار وجود ارتباط زیادی دارد با ترس از بیان آنچه فکر میکنید. هرچه قاطعتر باشید؛ هرچه توان اظهار وجود بیشتری داشته باشید، کمتر میترسید که نظر و ایده خود را آزادانه بیان کنید. سالتر همچنین دریافت که ابراز وجود یا قاطعیت در فرد بهمرورزمان، به ابزاری برای دفاع از حقوق و احقاق حق خود به شیوهای محترمانه، صادقانه و صمیمانه تبدیل میشود.
از اینرو، واقعاً جای امیدواری است که بتوانید مهارت اظهار وجود/قاطعیت را در خود توسعه دهید. چرا اگر روی آن کارکنید، ترس شما از بیان آنچه فکر میکنید میریزد یا حداقل کاهش مییابد.
پروفسور کریگ مالکین روانشناس بالینی از دانشگاه هاروارد (ایالاتمتحده) تکنیکی را پیشنهاد میکند که به شما در قاطعیت یا اظهار وجود بیشتر کمک میکند. او مدعی است که شما باید از فرمول ارتباطی زیر استفاده کنید:
"وقتی من عمل B را انجام میدهم، احساس A را دارم. اگر درخواست C را داشته باشم، احساس بهتری دارم. "
چرا از اظهارنظر میترسیم؟
در حال حاضر، توضیحات متفاوتی برای دلایل ترس از گفتن آنچه فکر میکنید وجود دارد. در اینجا برخی از رایجترین آنها آورده شده است:
فکر میکنید اگر اظهارنظر کنید، طرد میشوید
در بسیاری از مواقع از ترس آنکه از جمع همکاران دوستان یا خانواده طرد نشویم از بیان نظر خود پرهیز میکنیم و آنچه را که فکر میکنید نمیگویید. نتایج مطالعهای در دانشگاه میشیگان آمریکا نشان میداد وقتی بدن شما در معرض طرد اجتماعی قرار میگیرید همان مواد شیمیایی را ایجاد میکند که اگر از فردی کتک بخورد ترشح میشوند. درواقع، ازنظر بیولوژیک طرد از جمع تفاوتی با کتک خوردن و صدمه بدنی ندارد.
واقعیت این است که اگر این مسیر را برای مدت طولانی ادامه دهید، دیگر خودتان نخواهید بود. چراکه در این صورت برای شاد یا غمگین بودن نیز منتظر تأیید دیگران خواهید بود درحالیکه یک فرد سالم برای شاد بودن یا خندیدن نباید منتظر تأیید دیگران باشد.
به همین دلیل، بسیار مهم است که روی عزتنفس و اظهار وجود خود کارکنید. شما از بیانِ نظر خود میترسید چراکه معتقدید آنچه فکر میکنید هیچ ارزشی ندارد.
یکی دیگر از دلایل احتمالی ترسِ از ابراز نظر، این باور کاذب و دروغین است که آنچه شما فکر میکنید ارزشی ندارد. یا اینکه افکار شما به هیچ کار مفید یا مهمی کمک نمیکند. این امر تا حدی با عزتنفس و اعتمادبهنفس نیز در ارتباط است.
بهطور طبیعی، گاهی اوقات، نظر شما چیز جدیدی ندارد. همچنین ممکن است نظرات و حرفهای شما بهطور خاص به مسأله "مربوط" نباشند. بااینحال، شما نباید نظرات و افکار خود را دستکم بگیرید یا آنها را کوچک جلوه دهید. زیرا آنچه شما فکر میکنید همیشه ارزش دارد و نیز همیشه منحصربهفرد است؛ بنابراین برای بیان فکر و ایده خود، آن را قضاوت نکنید.
بسیاری از اوقات بیان فکری که ازنظر شما پیشپاافتاده و معمولی است میتواند در جمع مؤثر واقع شود چراکه ممکن است بهرغم وضوح و آشکاری از دید دیگران مخفی مانده باشد یا به ذهن آنها نرسیده باشد.
فکر میکنید حرف زدن باعث میشود مسخره شوید
ترس از گفتن آنچه فکر میکنید ممکن است به این خاطر باشد که میترسید شما را مسخره کنند. این به این دلیل است که شما بهشدت (و بهاشتباه) معتقد هستید که بیان چنین نظری موجب ریشخند شما خواهد شد.
تمسخر یک شمشیر دو لبه است. از یکسو، میتواند از آسیب رسیدن به شما در موقعیتی جلوگیری کند. ولی از سوی دیگر، میتواند برای شما فلجکننده باشد، خصوصاً اگر فردی خجالتی و بی اعتمادبهنفس هستید.
علاوه بر این، بیحس شدن و ازکارافتادن شما را از مواجهه با چالشهای جدید و خود بودن بازمیدارد. به همین دلیل، شما بیشتر مراقب این هستید که "مسخره نشوید".
کاری که باید انجام دهید این است که از خود بپرسید واقعاً "مسخره شدن" به چه معناست. علاوه بر این، اگر نظرتان را بیان کنید، چه اتفاقی میافتد؟ آیا دست انداختن شما واقعاً اینقدر جدی خواهد بود؟
این تمرین خوبی برای تأمل کردن است. با این ترفند کوچک موقعیت خودتان را نسبی و دراماتیک زدایی میکنید. درواقع، این امر نهایتاً باعث میشود ببینید که هر اتفاقی بیفتد، نمیتواند آنقدر بد باشد که روزتان را خراب کند.
این حرف چارلی چاپلین یادتان بماند که میگفت:"احترام گذاشتن به خود شجاعت میخواهد. "
چگونه بر ترس از اظهارنظر غلبه کنیم؟
آیا میتوانید بدون ترس، آنچه را که فکر میکنید بر زبان بیاورید؟ البته که میتوانید! اگرچه هر فرد به شیوه خودش به آن دست پیدا میکند، اما در اینجا چند راهنمای کلی برای شروع کار ارائهشده است:
با موقعیتهای آسان شروع کنید
برای شروع میتوانید نظر خود را به افرادی که به آنها اعتماد دارید، بیان کنید. همچنین، به موضوعاتی بپردازید که خیلی حساس نیستند یا احتمال ایجاد چالش یا درگیری را ندارند. بهتدریج میتوانید شرایط سختتری را تجربه کنید.
به خودتان اعتماد کنید
به نظر میرسد آسان است، نه؟ بااینحال، میدانید که اینطور نیست. به همین دلیل، باید کمکم روی آن کارکنید. بهعنوانمثال، با مراقبه. اعتمادبهنفس کلیدی است برای کاهش ترس از صحبت کردن در مورد افکار و بیان نظرات خود.
احساس خود را تجزیهوتحلیل کنید
پس از تلاش برای بیان نظرات خود در شرایط آسان (و افزایش تدریجی آنها در سطوح دشوارتر)، از خود بپرسید چه احساسی داشتید و آن را بنویسید. تأمل در این احساسات به شما کمک میکند تا خودتان را بهتر بشناسید. علاوه بر این، هنگام بیان آنچه فکر میکنید، میتوانید ترسهای احتمالی را تشخیص دهید.
راهِ "خودْ بودن"
غلبه بر ترس از صحبت کردن در مورد خود، دری است که به راه خود بودن باز میشود. بیان عقیده خود، نشانه صداقت و صمیمیت است و حتی جذابیت شما را بیشتر میکند چراکه حال و هوای شما را در روابطتان صادقانه میکند. نکته اصلی این است که روی اظهار وجود کردن (جراتورزی، جسارت و قاطعیت داشتن) کارکنید. بهاینترتیب درمیابید که مشارکت شما در بحثها همیشه مهم است.
ازنظر منطقی، اگر میخواهید در بحثی ارزشمند مشارکت داشته باشید، لزوماً نباید هر آنچه را که به ذهنتان میرسد بیان کنید. درواقع، شما باید نظری انتقادی از وضعیت داشته باشید و به آنچه میگویید خوب فکر کنید. علاوه بر این، همیشه باید به لحن و زبانی که به کار میبرید، توجه داشته باشید.
در ارتباط با اظهار وجود و جراتورزی، موضوع این نیست که بیشازحد صادق باشید و هر چیزی را فاش کنید. درواقع، اظهار وجود کردن شامل توانایی صادق بودن به شیوهای محترمانه و صمیمانه است.
راههای بسیاری برای اظهار وجود هست، بااینحال، همیشه به یاد داشته باشید که خودِ نحوۀ بیان بسیار مهم است. چراکه نحوۀ بیان شما بر نحوه واکنش فرد و درنهایت بر محتوای پیام شما تأثیر میگذارد.
منبع: سواد زندگی
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: ترس آنچه فکر می کنید اعتمادبه نفس داشته باشید اظهار وجود صحبت کردن بااین حال جرات ورزی بر ترس عزت نفس نظر خود
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۵۲۲۲۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چگونه نوجوانان امروز را به خواندن کتابهای ایرانی علاقهمند کنیم؟/ ادبیات نوجوان در سایه غلبه ترجمه
به گزارش قدس آنلاین، این موضوعات شامل کلیات،دین، علوم اجتماعی،علوم طبیعی، علوم عملی، زبان و ادبیات میشود. در بین موضوعاتی که گفته شد، سه موضوع کودک و نوجوان، ادبیات و کمک درسی بیشترین سهم را به خود اختصاص دادهاند. ادبیات و کودک و نوجوان همیشه بیشترین تولیدات را در آمار نشر به خودشان اختصاص میدهند و گاهی ادبیات در رتبه اول و گاهی هم کودک و نوجوان این رتبه را کسب میکند. طبق آمار منتشر شده بخش زیادی از کتابهای کودک و نوجوان مربوط به ترجمه است و آثار ایرانی کم تر مورد توجه قرار میگیرد . در گزارش امروز به این موضوع پرداختیم که چگونه میتوان از بسترهای صدرنشینی کتابهای کودک و نوجوان برای توجه به نویسندگان ایرانی استفاده کرد.
غلبه آثار ترجمه تهدید نیست
هادی خورشاهیان؛ نویسنده ادبیات کودک و نوجوان خورشاهیان، معتقد است در دورهای که زندگی میکنیم نباید از کتاب انتظار آموزش داشته باشیم. او افزود: در کشور ما جمعیت قابل توجهی کودک و نوجوان هستند. این قشر از جمعیت سرمایههای آینده ما هستند. اگر عناوین کتابهای کودک و نوجوان در صدر چاپ سایر عناوین است به دلیل قشر نوجوان است که باید از این بستر استفاده شود. به گفته این نویسنده خانوادهها و مراکز فرهنگی باید به خواندن کودکان و نوجوانان جهت دهند و به آنان کمک کنند که کتابخوانی را منظم انجام دهند و کتاب مناسب سن خود را انتخاب کنند.
خورشاهیان معتقد است: بعضی از موضوعات مانند روانشناسی که متاسفانه در قالب روانشناسی زرد عرضه میشوند برای قشر کودک و نوجوان مناسب نیست. بهتر است که موضوعات روانشناسی در قالب و شعر داستان برای کودکان و نوجوانان ارایه شود.
هادی خورشاهیاننویسنده «پراگ در تبعید» در پاسخ به این پرسش چرا در میان آثار نویسندگان ایرانی با فقر ژانر مواجهیم، اظهار کرد: شاید در موضوعات جامعه شناسی و علوم اجتماعی با فقر ژانر مواجه باشیم آن هم به این دلیل که نیازی نیست برای کودکان و نوجوانان مدام از آسیبهای مختلف به صورت مستقیم صحبت کنیم اما من به عنوان کسی که 21 سال در واحد صدور مجوز کتاب کودک و نوجوان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی مشغول به کار بودم و هنوز هم هستم معتقدم ما در ادبیات نوجوان و حتی کودک با مقوله فقر ژانر مواجه نیستیم.
خورشاهیان در خصوص غلبه آثار ترجمه در میان کتاب های کودک و نوجوان نسبت به آثار ایرانی و تاثیر این مساله، بیان کرد: غلبه ترجمه زمانی میتواند برای صنعت نشر تهدیدکننده باشد که همه ابزارهایی که استفاده میکنیم بومی و طبق فرهنگ ایرانی و اسلامی باشد و کودکان ما به کتابهای ترجمه و خارجی بیاورند اما زمانی که تلویزیون تماشا میکنیم و بین سریالهای ایرانیِ تکراری، سریالهای خارجی نیز دیده میشود یا وقتی 90 درصد از اخبار ما مربوط به کشورهایی مانند آمریکا است. پس کودک با این فرهنگ بیگانه نیست و میتواند خودی و غیرخودی را تمیز دهد.
این نویسند افزود: اگر کودکان فیلمها و کتابهای خارجی را میخوانند به دلیل اشتراک در موضوعات مختلفی است که جغرافیا نمیشناسد. در این خصوص نهادها و ارگانها نمیتوانند دخالت کنند و تصمیم گیرنده باشند و با بخشنامههای مختلف جلوی شروع کاری را بگیرند اما میتوانند در سخنرانیها به پاسداشت زبان فارسی و کتابخوانی اشاره کنند، کتابهای خوب معرفی کنند،مسابقه برگزار کنند. حتی کانون پرورش فکری میتواند کتابخانههای عمومی محلهها و فرهنگسرای مختلف را تقویت کند.
کتابخوانها را تشویق کنیم
حسین فتاحی دیگر نویسنده کودک و نوجوان ترغیب کودکان و نوجوانان به خواندن آثار خارجی را تصویرگری و طراحی جلد درخشان آن آثار دانست. او گفت: بچهها هیچ پدرکشتگی با نویسندهها ندارند آنها فقط به سمت کتابهایی میروند که توجهشان راجلب کند. ما در زمینه مطالعه، رقیبهای بسیار جدی داریم و کودکان بیشتر جذب کتابهای ترجمه میشوند؛ زیرا نسبت به کتابهای تالیفی از زیبایی بیشتری برخوردارند. کتابهای ترجمه برای ناشران سهل الوصولتر هستند زیرا کار تصویرگری داخلی برای ناشر کار بسیار هزینهبری است. اگر برخی ناشران در کنار کارهای ترجمه، تالیف هم انجام میدهند به دلیل حفظ آبرو و وجهه فرهنگی آنها است. آنها خودشان را موظف میدانند که در زمینه تالیفات فارسی، هم خدمت و ادای دین کنند. با توجه با اینکه چاپ کتابهای تصویری بسیار گران است، اگر احساس نیاز به داشتن این کتابها میکنیم باید مشوق و تسهیلاتی را برای ناشران درنظر بگیریم. کتابی که خانواده تا چند سال پیش با قیمت 30 هزارتومان برای فرزند خود میخرید، امروز باید آن را با قیمت 300 هزارتومان بخرد و طبیعی است که از پس مخارج آن برنیاید.
حسین فتاحیفتاحی یادآور شد: اگر بخواهیم مطالب علمی، ریاضی، تاریخی و... برای کودک و نوجوان تولیدکنیم، باید در قالب داستان طراحی شود. بچهها باید از دل یک داستان به اطلاعات مفید دست یابند و قهرمان خود را انتخاب کنند. لازمه انجام این کار داشتن برنامه، تیم همراه و رشد فرهنگی است. اکثرا کتابهایی که به صورت تیمی طراحی شده، کتابهای ترجمه است و دلیلش هم این است که مترجمان مابین خود مدیریت درست را پذیرفتهاند. یک داستان خوب کودک باید حدودا ۴۰۰ تا ۵۰۰کلمه باشد زیرا مغز کودکان مانند بزرگسالان قادر به پردازش اطلاعات طولانی و پیچیده نیست. شخصیتهای داستانهای کودکانه همچنین باید با سایر شخصیتهای قابل تشخیص برای کودکان مانند دوستان، خانواده، معلمان، همکلاسیها و دیگران رابطه داشته باشند. درواقع ارتباطات باید نقش پررنگی در قصههای کودکانه داشته باشد.
وی در خصوص اینکه برنامه مدونی برای مطالعه از طرف سازمانها و نهادهای فرهنگی نداریم، افزود: زمانی که ناشران کار میکنند، نهادها باید کاغذ و سیستم فروششان را تامین کنند. اگر ما به دنبال رشد معقول و منطقی برای پیشرفت مطالعه هستیم باید برنامه ریزی دقیق انجام دهیم. ما نیاز داریم میزان مطالعه، چاپ کتاب و کمبودها در کتابها از نظر مضمون، موضوع و گروه سنی را بررسی کنیم و به سمع مسئولین برسانیم. همچنین تشویقهایی را برای کتابخوانان درنظر بگیریم. اگر این روند را پیش بگیریم تا 10 سال آینده میتوانیم به نقطهای که ضرورت جامعه هست، برسیم.
تولید کتابهای رنگی را جدی بگیریم
سپیده خلیلی، نویسنده و مترجم در خصوص غلبه آثار ترجمه در ادبیات کودک و نوجوان گفت: مسلما این برتری، خوب نیست اما هر ناشری ترجیح میدهد کتابی را در ایران چاپ کند که قبلا امتحانش را پس داده باشد. بسیاری از موارد ترجمه با فرهنگ ما یکسان نیست و تولید کتابهای چهار رنگ توسط نویسندگان در حال از بین رفتن است. ای کاش وزارت ارشاد بودجهای را به تولید کتابهای چهار رنگ تالیفی اختصاص دهد تا نویسندگان بتوانند در موضوعات مختلف نوشتههای خود را منتشر کنند و کودکان ایرانی با فرهنگ ایرانی بزرگ شوند.
سپیده خلیلیاین نویسنده و مترجم کتاب در خصوص مشکلات کتابهای ترجمه در ایران گفت: در بسیاری از موارد یا مترجم متوجه متن اصلی داستان نمیشود یا به دلیل محدودیتهایی که وجود دارد، مجبور است بعضی از قسمتهای داستان را حذف کند. در حال حاضر مسابقه بین ناشرانی که چاپ اول کتابهایشان در خارج از کشور معروف شده، برقرار است. ناشران به دلیل اینکه نفر اولی شوند که مجوز چاپ میگیرند، هر فصل از کتابشان را به دست مترجمهای مختلف میسپارند. این حرکت ناشران و انتخاب واژههای نامناسب توسط مترجمان، بسیار به مقوله ترجمه در ایران آسیب میرساند؛ زیرا هر واژه در ترجمه، وزن و معنی خاص خود را دارد و گاها مترجمان معنی نادرست از یک واژه را انتخاب میکنند.
او همچنین یادآور شد: در حال حاضر در شرایطی هستیم که مردم کتاب نمیخرند و مسلما اگر آنها نخواهند و نتوانند کتاب بخرند، جانشین دیگری برای کتاب پیدا میشود. مکانهای عمومی مانند نهاد کتابخانهها و حتی کانون پرورش فکری میتوانند به کتابهای تالیفی برای کتاب خوان شدن کودکان و نوجوانان بیشتر بها دهند.
محدثه رضایی